Retrouvez ici les indispensables et meilleures ventes pour nos propriétaires de bassin.
Retrouvez ici les indispensables et meilleures ventes pour nos propriétaires de bassin.
Welke testkoffer kiezen voor uw aquarium? Welke tester kiezen voor uw aquarium? We leggen hier alles uit!
Het kiezen van een testcase voor aquaria lijkt misschien triviaal. Met alle beschikbare modellen en de parameters waarmee rekening moet worden gehouden voor onderhoud, wordt de keuze echter een beetje moeilijker. De kwaliteit en de samenstelling van het water zullen immers een grote rol spelen in het welzijn van de vissen. Voordat we de verschillende testgevallen bekijken die beschikbaar zijn, is het goed om te zien waar deze tests uit bestaan en waarom ze belangrijk zijn.
Je herinnert je misschien je oude wetenschappelijke lessen met het "zonnebloem" -papier dat van kleur verandert afhankelijk van een basische of zure oplossing. Dit is het principe van de aquarium teststrip of valtest.
Het onderhouden van een aquarium gaat niet alleen over het verversen van het water erin. Dit omvat het handhaven van een voldoende stabiele en evenwichtige omgeving zodat de vissen gezond kunnen groeien.
En terecht, een verstoring van dit ecosysteem kan vervelende gevolgen hebben voor waterbewoners. Om stress en de verschillende ziekten die hen kunnen aantasten te voorkomen, helpt passend onderhoud om een gezonde en gereguleerde omgeving te behouden. Op dezelfde manier kunt u ook een analyse uitvoeren van het water in uw vijver om deze goed te onderhouden.
Organisch afval van urine, uitwerpselen of voedselresten is de bron van de productie van ammoniak, een voor vissen giftig gas. De stikstofcyclus bestaat uit een reeks constante biologische transformaties, en een van de belangrijkste om te overwegen in een aquarium.
We kunnen in dit proces drie belangrijke stappen onderscheiden: de omzetting van ammoniak in nitrieten en vervolgens de omzetting van nitrieten in nitraten (het minst toxisch bij lage concentratie).
De tests grijpen daarom in om de zuurgraad, de hardheid van het water en de concentratie van ammoniak, nitrieten en nitraten in het aquarium te bepalen. Om deze informatie te verkrijgen en de maatregelen te bepalen die aangepast zijn aan het onderhoud van het aquarium, kunnen verschillende tests worden uitgevoerd.
Onder andere parameters worden deze algemeen beschouwd: het waterstofpotentieel (pH), de hydrotymetrische titel van het water (GH of TH), de carbonaathardheid van het water (KH) en het ijzergehalte.
De pH of waterstofpotentiaal is een indicator die wordt gebruikt om de hoeveelheid hydroxide-ionen (H-) en die van waterstofionen (H+) die in het water aanwezig zijn (H20) te meten. In eenvoudiger bewoordingen maakt dit potentieel het mogelijk om te bepalen of deze laatste eerder zuur of alkalisch is.
Een lage pH komt dus overeen met zuur water en een grote hoeveelheid hydroxide-ionen . Omgekeerd, wanneer de hydroxide-ionen groter zijn in hoeveelheid (hoge pH) , hebben we alkalisch of basisch water .
pH wordt gemeten op een schaal van 0 tot 14, waarbij een pH van 7 neutraal water aangeeft . Volgens dezelfde logica worden pH-waarden onder de 7 laag genoemd , terwijl pH-waarden boven de 7 hoog worden genoemd . In de context van aquaria en vijvers is het waterstofpotentieel een zeer belangrijke parameter omdat het direct het leven van de vissen beïnvloedt.
De verschillende soorten geven over het algemeen de voorkeur aan een neutrale, licht zure of licht alkalische pH. Desalniettemin geven bepaalde vissoorten duidelijk de voorkeur aan zuurder of basisch, afhankelijk van hun herkomst.
De TH (of GH) geeft de hydrotimetrische titel van het water aan, dat wil zeggen de concentratiesnelheid van minerale zouten die erin zijn opgelost. Afhankelijk van de regio zal er dus een min of meer significante mineralisatiesnelheid zijn, vooral in calcium (Ca2+), magnesium (MG2+) en kalium. Volgens de beschikbare tests kan deze parameter worden uitgedrukt in graden GH (Duitse eenheid) of in graden TH, de Franse eenheid.
In detail wordt de hydrotimetrische titel gebruikt om het niveau van kalksteen in het water te bepalen. We praten ook vaak over de hardheid ervan, die een aanzienlijke invloed heeft op het metabolisme van levende organismen volgens het principe van osmoregulatie. De hydrotimetrische titel heeft voornamelijk betrekking op zoet water.
De carbonaathardheid van water wordt uitgedrukt in graden KH (soms TAC). Dit is de concentratiesnelheid van de bicabonaat- en carbonaationen die in het water aanwezig zijn. Deze elementen zijn vooral belangrijk in het geval van aquaria, vooral voor de stabiliteit en balans van het water.
De carbonaten en de bicarbonaten zijn daarom zouten die werken als bufferstoffen en die ingrijpen om de plotselinge veranderingen in het hydrodeenpotentieel tegen te gaan.
Zoals we hierboven hebben gezien, zijn nitrieten (NO2) afkomstig van de omzetting van ammoniak (NH3) tijdens de tweede fase van de stikstofcyclus. Dit is een stof waarmee rekening moet worden gehouden bij het onderhoud van een aquarium: het kan zowel vissen als planten schaden. Meer specifiek is het van groot belang om het nitrietgehalte te monitoren om eventuele biologische onbalans in het water vast te stellen.
Het nitrietgehalte wordt bepaald door een eenvoudige colorimetrische test, die u zelf kunt uitvoeren. Ter referentie: de toxiciteitsdrempel is al alarmerend vanaf 0,15 mg/l en dodelijk vanaf 3 mg/l. In het algemeen mag deze snelheid de waarde van 0,25 mg/l niet overschrijden.
Zowel de ammoniakconcentratie als de waterstofpotentiaal van het water maken het mogelijk om de juiste aansturing van de stikstofkringloop te bepalen. Dit is een van de belangrijkste parameters waarmee u rekening moet houden bij het opzetten van een aquarium. Dit giftige gas wordt met name gevormd na afbraak van in het aquarium aanwezige organische stof.
Water met een hoge pH bevat een aanzienlijke hoeveelheid ammoniak, wat vooral gevaarlijk is voor aquariumbewoners. Wanneer de waterstofpotentiaal zuur of neutraal is, hebben we in plaats daarvan ammonium: een verbinding die ontstaat door de transformatie van ammoniak.
Natuurlijk zijn er verschillende testkits voor aquaria. Het verschil zal vooral zitten in de variëteit en het aantal testen dat kan worden uitgevoerd, maar ook in de verschillende materialen die in de koffer worden aangeboden.
In het algemeen en afhankelijk van het model bevatten deze testgevallen:
Hier zijn enkele referenties van testgevallen voor aquaria, die kunnen worden gekozen op basis van behoeften en budget.
Een opmerking achterlaten